Fanfare St Lucia

Diep geraakt hebben wij het bericht ontvangen dat op zondagochtend 19 januari ons zeer gewaardeerd lid Bert Beijers plotseling is overleden.

‘Onze zeer bijzondere vaandeldrager met een klein hartje’

Bert was een bijzonder trouw lid met evenzo bijzondere karaktereigenschappen. Geen hulpvraag was voor Bert te veel.  Heel vaak onafscheidelijk met Truus “ons mam” zoals hij haar steevast noemde.

Bert was sinds 1976 lid van zijn fanfare. Niet zomaar een lid. Eigenlijk hadden ze daar een werkwoord van moeten maken. Iets op zijn Berts doen. Vol toewijding, fanatiek, daadkrachtig, doorzettingsvermogen en enorm verantwoordelijkheidsgevoel. Bert hielp iedereen die er maar om vroeg. De buren, zijn kinderen, vrienden, het boerenbondsmuseum en zo ook al heel veel jaren de fanfare.

Bert was, zoals dat heet, een niet-muzikaal lid. Bert heeft nooit één noot gespeeld en toch nagenoeg geen activiteit van de fanfare overgeslagen. Of het nu een reis was naar Engeland, een rondwandeling door het dorp of een concert was, Bert was er altijd bij.

Als zeer gewaardeerd vaandeldrager was hij heel zuinig op het vaandel, zorgde hij er altijd voor dat het vaandel tip top in orde was en na afloop moest het vaandel dan ook als eerst naar binnen om keurig opgeborgen te worden. Zo was hij zeer betrokken bij de restauratie van het vaandel en zorgde dat alle details bij elke officiële gelegenheid er perfect uitzagen.

Bij al deze activiteiten was Bert een zeer toegewijde vrijwilliger. In de eetkramen/koffiecorners van alle grote muziekevenementen van de fanfare natuurlijk met “ons mam” aan zijn zijde.  

Omdat paarden één van zijn zeer grote hobby’s is misschien wel het best spreekwoordelijk de verbintenis te maken tussen Bert en zijn karakter.

• Alles op een draf zetten (de vaart erachter zetten)
• Bert, zat hoog op het paard (veeleisend tegenover zichzelf)
• Werken als een paard (hard werken en actief in van alles)
• Zo sterk als een paard (Bert in letterlijke zin en samen met zijn Truus in figuurlijke zin)
• Anderen op het paard helpen (niets is te veel)
• Soms het bit tussen zijn tanden (opstandig worden als iets niet lukt of zint)
• Voort in gestrekte draf (grote sprongen, niks half kunnen doen)

De laatste jaren was de enorme wil er nog wel maar kon Bert niet altijd meer het vaandel dragen. Wederom met zijn enorme toewijding en verantwoordelijkheidsgevoel en met een brok in zijn keel heeft Bert dit aan zichzelf moeten toegeven.  Bert zijn liefde voor de fanfare in hart en nieren hebben voor ons de woorden “echte liefde” een extra betekenis gegeven. 

Bert bedankt voor je enorme trouw en onvoorwaardelijk met hart verbonden liefde voor de fanfare!!

Wij wensen Truus, samen met de kinderen, kleinkinderen, en overige familieleden en vrienden alle sterkte toe met dit verlies.

Leden en bestuur Fanfare St. Lucia De Mortel.

Diep geraakt hebben wij het bericht ontvangen dat op vrijdagmiddag 6 april 2018 ons lid Astrid van der Burgt is overleden.

‘Terug in de Mortel, zin in muziek maken bij St. Lucia’

Sinds juli 2017 was zij lid van onze vereniging, ze had er zin in.

Zij is maar 47 jaar mogen worden.

Astrid hield veel van muziek. Ze vond het heerlijk om te kunnen sporten op muziek.

Door haar reuma kon ze dat op een gegeven moment niet meer. Maar de muziek die sprak nog wel.

Bij het overlijden van Antoon van der Burgt, een oom van Ad die nog altijd ere-lid was van onze vereniging, was ze geraakt door het saxofoon kwintet van onze fanfare. Zij speelden tijdens de avondwake in Boekel.

Astrid wist toen wat ze wilde. Saxofoon gaan spelen.

Ze ging op muziekles, behaalde haar diploma A en B bij het Kunstlokaal en kocht haar eigen saxofoon.  Na 1 jaar les sloot ze zich aan bij fanfare Corcordia uit de Rips. Hier maakte ze anderhalf jaar met veel plezier muziek.

Vorig jaar zijn Ad en  Astrid weer in de Mortel komen wonen in het ouderlijk huis aan de Koolhof.

Reeds in maart mailde Astrid naar de fanfare dat ze na de zomervakantie graag lid zou willen worden van fanfare St.Lucia uit de Mortel. En dat deed ze ook.

Ze heeft 2 hele mooie concerten met ons gespeeld en we hebben bij haar ouders Frans en Gerda een mooie serenade gebracht bij hun 50-jarig huwelijk waar ze duidelijk stond te genieten van ‘haar’ fanfare.

Helaas heeft Astrid maar een heel korte tijd lid mogen zijn van onze vereniging. Ze voelde zich thuis binnen onze club. Ze vond het heerlijk om muziek te maken en ze was een heel trouw lid.

Astrid, rust zacht en bedankt dat je koos voor onze vereniging.

Wij wensen Ad, haar tweelingzus Ingrid, haar ouders Frans en Gerda, haar broer Eric en partner Maria, en vele Mortelse en Ripse vrienden alle sterkte toe met dit verlies.

Leden en bestuur Fanfare St. Lucia De Mortel

Diep geraakt hebben wij het bericht ontvangen dat op dinsdagavond 23 februari

ons erelid Willie van Bommel is overleden.

 ‘Als nestor van de fanfare een muzikaal boegbeeld’

Veel heeft Willie betekend voor ‘zijn’ Fanfare St. Lucia uit De Mortel. Hij is 78 jaar mogen worden, waarvan hij 68 jaar lid van onze fanfare was. Willie en onze vereniging hadden een lange en diepe band met elkaar. Een sterke band die ertoe heeft geleid dat Willie in 2009 is benoemd tot erelid, een welverdiende beloning  voor al zijn taken en inzet bij de fanfare. Zo heeft hij vele jaren heeft  in het bestuur gezeten en was hij mede verantwoordelijk voor de muziekkeuze als lid van de muziekcommissie. De geschiedenis van onze fanfare is rijk en is mede door hem gecreëerd. Op latere leeftijd heeft Willie veel tijd  gestoken in het archiveren van deze geschiedenis. Het archief met zoveel waardevolle herinneringen, zijn levenswerk, waar hij met recht trots op was.

De onderlinge band tussen leden, maar ook de band tussen de fanfare en het dorp De Mortel was belangrijk voor Willie.

Als muzikant was Willie zeer gedreven en gezegend met veel talent. Naast ‘zijn’ fanfare in De Mortel speelde hij ook in andere orkesten en vele jaren geleden tijdens de carnaval bij Hofkapel De Krultuuters. Kortom een topmuzikant die het maken van muziek prachtig omschreef:

‘een instrument moet je niet blazen, maar laten zingen’

Muzikaliteit zat ook in zijn genen. Mede daardoor, maar ook door zijn enthousiasme zijn diverse kinderen en kleinkinderen bij de fanfare muziek gaan maken. Voor hen, maar eigenlijk voor de hele fanfare was Willie de nestor van de vereniging. In december 2008 heeft Willie met een prachtige solo zijn muzikale carrière afgesloten. Zijn kinderen en kleinkinderen hebben van dit afscheid  met een heus Van Bommel – ensemble iets speciaals gemaakt. Gelukkig zagen we hem daarna nog als trouwe fan en luisteraar bij veel concerten en rondwandelingen.

Trots, was hij op wat de fanfare was, nu is en doet en nog allemaal gaat doen in de toekomst. Helaas in een toekomst zonder zijn luisterend oor.

Willie, rust zacht en bedankt voor alles!!

Wij wensen Nellie, samen met de kinderen, kleinkinderen, en overige familieleden en vrienden alle sterkte toe met dit verlies.

Leden en bestuur Fanfare St. Lucia De Mortel