Fanfare St Lucia

DE MORTEL – Een strenge schoolmeester wist drie jochies bij de fanfare te ‘lokken’. Nu 65 jaar later zijn ze nog steeds trouw lid van Sint Lucia. 

Tineke Mols 22-12-20, 20:57 Bron: ED

‘Die verbondenheid, saamhorigheid, die is geweldig hier. Bovendien kun je muziek maken tot in lengte van jaren. En als je het niet meer kunt, hoef je niet de eerste partij te spelen. Dan speel je gewoon de tweede. Bij voetbal kan dat niet!” Frits Verhoeven (78) uit De Mortel heeft er nooit spijt van gehad dat-ie als twaalfjarig jongetje lid werd van fanfare Sint Lucia in De Mortel.

‘Mister Graat’

Evenals zijn collega’s Toon van den Heuvel (79) en Frans van Zutphen (79) werd hij 65 jaar geleden gevraagd door ‘Mister Graat’, de strenge schoolmeester die ook dirigent van de fanfare en het kerkkoor was.

Praktijk­les was er niet. Je moest het blazen op je instrument maar leren van die goeie muzikant, waar je naast werd gezet

Frits Verhoeven

Ze kregen wat muziektheorie en leerden het Gregoriaans notenschrift voor het geval ze naar het koor wilden. ,,Praktijk­les was er niet. Je moest het blazen op je instrument maar leren van die goeie muzikant, waar je naast werd gezet”, aldus Verhoeven.

Krultuuters

Hij en Van den Heuvel begonnen allebei met bugel, Van Zutphen speelde sax. Eigenlijk uitzonderlijk voor een fanfare waarin doorgaans alleen koperinstrumenten zitten. Van den Heuvel speelt ook nog in twee andere orkesten en blaast zeker acht uur per week, inmiddels op euphonium. ,,Daardoor haal ik de hoge C nog.” Hij richtte de Krultuuters op, de eerste hofkapel van De Mortel en haalt met een ploeg al 48 jaar oud papier op voor de fanfare. ,,Wel 350-400 ton per jaar en alles met het handje, hè.”

Mi den uitslag mi ’n stiekske an zunne poot

Hij herinnert zich een concours in Lommel. De muzikanten hadden een duif meegenomen die mi den uitslag mi ’n stiekske an zunne poot terug naar huis vloog. ,,We waren gepromoveerd naar de derde afdeling en toen we in De Mortel kwamen, stond de koffietafel al klaar.”

Verhoeven herinnert zich dat hij met de fanfare voor optredens naar Liessel en Brouwhuis fietste met zijn bugel -zonder koffer- gewoon onder de snelbinders. Hij ging 25 jaar geleden over op de 12,5 kilo wegende bas, een zwaar ding waarmee hij tegenwoordig niet meer op straat speelt.

Als jullie het met mij aandurven, wil ik het wel doen

Frans van Zutphen

Voor Verhoeven (en veel andere leden) is vooral ook de derde helft belangrijk. Samen een drankje doen aan de bar en wat bijkletsen met de andere muzikanten. Zonder drank gene klank. Hij herinnert zich dat ze tijdens de processie in Handel door het processiepark liepen. Serieus en devoot klonken de Onze Vaders en Wees Gegroetjes tussen het groen tot plotseling daar tussendoor een tsjing-boem van de grote trom klonk…

Ook Verhoeven haalt mee papier op en nam dertig jaar geleden de coördinatie over van Van den Heuvel.

Met sigaret in de mond bugel spelen

Van Zutphen speelde bij de fanfare toen hij als late twintiger op het conservatorium muziekonderwijs studeerde. Hij en Gerard van Lith presteerden het om met een sigaret in de mond de sopraansax en bugel te bespelen. Knap was het wel maar de dirigent was niet gecharmeerd. Later werd hij gevraagd om in te vallen als dirigent. ,,Als jullie het met mij aandurven, wil ik het wel doen”, had hij gezegd, maar spannend vond hij het wel. Uiteindelijk stond hij er een jaar of acht vóór.